زومیت | اخبار فناوری، آموزش، راهنمای خرید و بررسی

استفاده از فولاد در صنعت و ساخت و ساز باعث رشد قابل توجهی در سال های اخیر شده است. آنچه باعث مزیت های فوق العاده در فولاد شده است، ترکیب فروآلیاژها با فولاد و چدن است. وجود این عناصر باعث تغییرات مطلوبی در فولاد برای ساخت قطعات مورد نیاز شده است. به عبارت دیگر می توان گفت تنها وجود کربن و آهن باعث ایجاد خواص منحصر به فرد فولاد نشده است و این عناصر آلیاژی هستند که باعث خواص فوق العاده این ماده شده اند. فروآلیاژها افزودنی هایی هستند که به ریخته گری فلزات در صنایع ریخته گری اضافه می شوند تا خواص نهایی در مواد مورد نیاز برای تولید قطعات بدست آید. این عناصر از آهن و آلیاژهای دیگر ساخته شده اند. نسبت آهن به سایر عناصر موجود در فروآلیاژها کمتر از یک است، به این معنی که آهن کمتر از سایر عناصر در تولید فروآلیاژ استفاده می شود. البته این تعریف شامل استثنائات نیز می شود. به عنوان مثال، در تولید فروسیلیس که پرکاربردترین و پرمصرف ترین عنصر فروآلیاژی است، میزان سیلیکون مصرفی تنها 15 درصد از حجم کل مواد مصرفی در تولید است. زمان زیادی از اولین استفاده از فروآلیاژها می گذرد. چین، هند، آفریقای جنوبی، روسیه و اوکراین تولیدکنندگان اصلی فروآلیاژ در جهان هستند که 84 درصد از بازار جهانی را تشکیل می دهند. برای خرید و اطلاع از فروآلیاژها از جمله فرونیوبیوم، فرومنگنز، فرووانادیوم، فروسیلیس و ... می توانید با کارشناسان آهن دینامیک تماس بگیرید.

 

گرافیت کم سولفور
فروسیلیکو منیزیم
گرافیت پولکی
گرافیت پرسولفور
خمیر الکترود
فروتیتانیوم


نیکل


فروکروم پرکربن


فروسیلیس


فرومنگنز کم کربن


فرومنگنز متوسط کربن


فرومنگنز پرکربن

معرفی کامل فروآلیاژها

فروآلیاژها آلیاژهایی هستند که از ترکیب آهن با عناصری مانند سیلیکون (Si)، منگنز (Mn)، آلومینیوم (Al) و ... به دست می آیند که درصد این عناصر در آنها بیشتر از آهن است.ساختار فروآلیاژها شکننده است و استفاده از آنها در صنعت تنها در صورت ترکیب با سایر فولادهای آلیاژی امکان پذیر است. این عناصر که نقطه ذوب کمتری نسبت به عناصر خالص دارند، به فولاد مایع افزوده می شوند و با ایجاد خواص ویژه در آن، آن را برای تولید قطعات و محصولات مورد نظر مناسب و مطلوب می کنند. مهمترین و اصلی ترین فروآلیاژهای تولید شده عبارتند از فرومنگنز، فروتیتانیوم، فروکروم، فرووانادیوم، فروبور، فرومولیبدن، فروسیلیس و فرو فسفر. استفاده از این عناصر آلیاژی باعث تغییر نقطه ذوب و بهبود خواص مکانیکی و فیزیکی فولاد می شود. همچنین به دلیل وجود این عناصر، استحکام فولادهای آلیاژی و ضربه پذیری آنها بسیار افزایش می یابد و آلیاژهای مختلف فولاد در برابر خوردگی و زنگ زدگی مقاوم می شوند. از طریق استفاده از فروآلیاژها، فولادهای مختلف با درصد کربن متفاوت و فلزات غیرآهنی با خواص جوشکاری متفاوت ساخته می شود. علاوه بر این، فروآلیاژها اکسیژن را از فرآیند تولید صنایع فولاد حذف می کنند.

  

کارخانه فروآلیاژ چیست؟

تولید فروآلیاژها در کارخانه های خاصی که برای تولید این محصول در نظر گرفته شده اند انجام می شود. در این کارخانه ها از مواد معدنی مانند آهن، زغال سنگ، زغال سنگ کک و فلزات غیرآهنی استفاده می شود. برای تولید فروآلیاژها در کارخانه ها از دو روش مختلف استفاده می شود که کوره بلند و کوره قوس الکتریکی می باشد. امروزه روش کوره بلند که قدیمی ترین روش تولید این محصول ارزشمند و پرکاربرد است به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد و روش دیگری در اکثر کارخانه ها در دستور کار قرار دارد. ساختار کوره های قوس الکتریکی شامل یک حمام کم عمق بزرگ است که از فولاد ساخته شده و با مواد مخصوص نسوز و مقاوم در برابر حرارت روکش شده است.این کوره ها می توانند دمای حدود 3000 درجه سانتیگراد را تحمل کنند. از لوله های آب برای کاهش دمای بدنه کوره استفاده می شود.

سه قسمت اصلی بدنه کوره های قوس الکتریکی عبارتند از: سقف، دیوار جانبی و کف یا پوسته. سقف فرها به صورت درپوش طراحی شده است که علاوه بر داشتن مقاومت لازم سبک نیز می باشد. در این کلاهک متحرک سه سوراخ برای عبور الکترودها وجود دارد. لازم به ذکر است که کلاهک به همراه الکترودها قابل جابجایی هستند. دیواره های کوره به صورت استوانه ای طراحی شده و پوشش آن از مواد نسوز و لوله های آب ساخته شده است. قسمت سوم، یعنی قسمت پایین کوره، باید به شکل قوس طراحی شود تا حد فاصل بین مواد مذاب و سرباره به حداکثر برسد. عمق گیاه یا کف حداقل و سطح مقطع آن زیاد است. تجهیزات الکتریکی کوره ها شامل ترانسفورماتور، راکتور، رگلاتور الکترود، کلید اتصال و قطع کننده مدار می باشد.